(هرگونه استفاده ازاین شعربدون اجازه سراینده ممنوع میباشد)

بی تو نمیشوددنیای من به سر

صورت زمن مپوش زجرم مده دگر

درآخرین نفس آغازشو مر

نامحرمم ندان،همرازشومرا

بی تو نمیرسدهرآنکه میرود

من را به خود رسان،همسازشو مرا

درخیل راهیان راهم نمیدهند

هم رهنماوهم رهساز شومرا

جانم زکف شده،روحم شده تلف

جانی بمن رسان،احراز شومرا

***********************

آه ای تمام جان تا کی روم هدر؟

تاکی دوچشم کور تاکی دوگوش کر؟

تاکی زهجرتوخون جگر خورم؟

ازداغ بی توئی بشکسته شدکمر

ای آشنای دور ای معنی سرور 

مفتاح محبسم رادر کفم بنه

تاکه رها شوم زین حی بی اثر

                                   مهرداد میخبر.قصرشیرین ۲۹ اسفند۹۵

ناگهان یکی سلام داد

آن هنگام که درخودتنیده شده بودم

چشمانی داشت با برقی ازحقیقت

ولحظه ای ایستاددر موازات

نزدیک ترازنزدیک

امادست نایافتنی

آن دیگری ردشد،خندید 

ورازهانیزسربه مهرعبورکردند

در خنده او آهنگ حقیقت مستور بود

دیدم،شنیدم

ولی در بندتاروپودوهم اسیر.

آه،من خیالی بیش نیستم 

حقیقت سلام میدهد،میخندد،میرود

ومن همچنان وهمی مبهوتم در موازات

 تشنه یک خیزش

از  مجاز به حقیقیت

از سایه به وجود

من وهمی مبهوتم

پرازنیاز رفتن

                     مهردادمیخبر-۲۰ اسفند۹۵

(   هرگونه استفاده ازاین مطلب بدون اجازه سراینده ممنوع است)

امشب همان شب است،گاه یگانگی

سوی خداشدن،یک بزم خانگی.

امشب همان شب است،هستم که بگذرم

مستی کنم ولو،ازکف دهم سرم.

نوری زهرطرف ،میخواندم:بیا!

باشوق میروم،بی شک وبی ریا.

امشب همان شب است،بایدرهاشوم

هستم که بگذرم،ازتن جداشوم.

امشب زنورحق،ذاتا منورم

من جسم نیستم،بی پا و بی سرم.

یارب چه میشود؟اینک کجاروم؟

این اولین شب است ،یاشام آخرم؟

                مهردادمیخبر_۷اسفند۹۵